INFLANOR MAX 400 mg

Opis

Inflanor Max to lek w postaci tabletek powlekanych zawierający ibuprofem, stosowany do objawowego, krótkotrwałego leczenia bólu o nasileniu małym do umiarkowanego, jak: ból głowy, mięśni, stawów, pleców, zębów, bolesne miesiączkowanie czy migrena. Inflanor Max stosuje się także w ostrych dolegliwościach bólowych i gorączce związanej z przeziębieniem. Przeznaczony dla osób dorosłych i młodzieży od 40 kg masy ciała (w wieku powyżej 12 lat).

Skład

Substancją czynną leku jest ibuprofen (Ibuprofenum). 1 tabletka powlekana Inflanor Max, 400 mg, zawiera 400 mg ibuprofenu. Substancje pomocnicze: Rdzeń tabletki: celuloza mikrokrystaliczna, kroskarmeloza sodowa, hypromeloza 2910/5, kwas stearynowy, krzemionka koloidalna bezwodna, magnezu stearynian. Otoczka: hypromeloza 2910/5, makrogol 300, talk, tytanu dwutlenek (E 171).

Substancje czynne

ibuprofen

Działanie

Substancją czynną leku Inflanor Max jest ibuprofen, który należy do niesteroidowych leków przeciwzapalnych (NLPZ). Wykazuje działanie przeciwzapalne, przeciwbólowe i przeciwgorączkowe.

Wskazania

Inflanor Max jest wskazany do krótkotrwałego objawowego leczenia bólu o nasileniu małym do umiarkowanego, takim jak: ból głowy (w tym migrenowy ból głowy), pleców, mięśni, stawów, zębów, bolesne miesiączkowanie oraz gorączka związana z przeziębieniem.

Dawkowanie

Ten lek należy zawsze stosować zgodnie z opisem w ulotce dla pacjenta lub według wskazań lekarza lub farmaceuty. W razie wątpliwości należy zwrócić się do lekarza lub farmaceuty. Lek jest przeznaczony wyłącznie do stosowania doustnego, u pacjentów dorosłych i dzieci w wieku powyżej 12 lat. Lek przeznaczony jest do krótkotrwałego stosowania. Najmniejsza skuteczna dawka powinna być stosowana przez najkrótszy okres konieczny do złagodzenia objawów. Tabletkę należy połknąć, popijając szklanką wody. Nie rozgniatać, żuć ani ssać tabletki, aby uniknąć podrażnienia żołądka lub gardła. Jeśli pacjent ma wrażliwy żołądek, zaleca się przyjmowanie tego leku z jedzeniem. Ból łagodny do umiarkowanego ból oraz ostry ból i gorączka w związku z przeziębieniem: Dorośli i dzieci w wieku powyżej 12 lat: 1 tabletka przyjmowana jako dawka pojedyncza lub 1 tabletkę co cztery godziny. Nie stosować więcej niż 3 tabletki w ciągu doby. Maksymalna dawka dobowa to 1200 mg. Migrenowy ból głowy: Dorośli i młodzież o masie ciała od 40 kg (w wieku powyżej 12 lat): 1 tabletka po 400 mg przyjmowane w zależności od potrzeb 1 do 3 razy na dobę. Pomiędzy kolejnymi dawkami należy zachować odstęp co najmniej 4 do 6 godzin. Maksymalna dawka dobowa to 1200 mg. Ból menstruacyjny: Dorośli i młodzież o masie ciała od 40 kg (w wieku powyżej 12 lat): 1 tabletka po 400 mg przy pierwszych objawach związanych z miesiączkowaniem 1 do 3 razy na dobę. Pomiędzy kolejnymi dawkami należy zachować odstęp co najmniej 4 do 6 godzin. Maksymalna dawka dobowa to 1200 mg.

Przeciwwskazania

Nie należy stosować leku, jeśli pacjent: ma nadwrażliwość na ibuprofen lub którykolwiek z pozostałych składników tego leku, jeśli kiedykolwiek miał reakcje nadwrażliwości w wywiadzie (np. skurcz oskrzeli, astma, nieżyt błony śluzowej nosa, obrzęk naczynioruchowy lub pokrzywka) związane ze stosowaniem kwasu acetylosalicylowego (ASA) lub innych niesteroidowych leków przeciwzapalnych (NLPZ); ma zaburzenia krzepnięcia krwi i stany obejmujące zwiększoną skłonność do krwawień; ma czynne wrzody trawienne lub nawracające owrzodzenie lub krwawienie z przewodu pokarmowego w wywiadzie (dwa lub więcej ewidentne epizody rozpoznanego owrzodzenia lub krwawienia); ma krwawienie z przewodu pokarmowego lub perforację w wywiadzie związaną z uprzednim stosowaniem NLPZ; ma krwawienie mózgowo-naczyniowe lub inne czynne krwawienie; ma zaburzenia hemopoezy; ma ciężką niewydolność wątroby lub ciężką niewydolność nerek (przesączanie kłębuszkowe poniżej 30 ml/min), jeśli pacjentka jest w ostatnich 3 miesiącach ciąży.

Działania niepożądane

Jak każdy lek, lek ten może powodować działania niepożądane, chociaż nie u każdego one wystąpią. Działania niepożądane są bardziej prawdopodobne po stosowaniu dużych dawek i długotrwałym leczeniu. Przerwać przyjmowanie leku Inflanor Max i natychmiast skontaktować się z lekarzem w przypadku wystąpienia któregokolwiek z poniższych działań niepożądanych: Obrzęk naczynioruchowy (może dotyczyć do 1 na 10 000 osób) z takimi objawami jak: obrzęk twarzy, języka lub gardła, trudność w przełykaniu, wysypka i trudność w oddychaniu.; Czarne, smoliste stolce lub wymiociny z domieszką krwi (mogą dotyczyć do 1 na 10 osób); Ciężkie zmiany skóry i błon śluzowych, takie jak nekroliza naskórka i (lub) rumień wielopostaciowy (bardzo rzadko występujące działanie niepożądane). Dodatkowo mogą wystąpić ciężkie reakcje skórne znane jako zespół DRESS. Do objawów zespołu DRESS należą: wysypka skórna, gorączka, obrzęk węzłów chłonnych oraz zwiększenie liczby eozynofilów (rodzaj białych krwinek). Częstość nieznana (częstość nie może być oszacowana na podstawie dostępnych danych); Czerwona łuskowata wysypka ze zgrubieniami pod skórą i pęcherzami, umiejscowiona przeważnie w fałdach skórnych, na tułowiu i kończynach górnych, z gorączką występująca na początku leczenia (ostra uogólniona osutka krostkowa). Częstość występowania nieznana (częstość nie może być oszacowana na podstawie dostępnych danych); Niewyraźne widzenie lub inne problemy z oczami, takie jak wrażliwość na światło, utrata wzroku (mogą dotyczyć do 1 na 1 000 osób). Inne działania niepożądane występujące: Bardzo często (mogą dotyczyć więcej niż 1 na 10 osób): zgaga, bóle brzucha, niestrawność; zaburzenia przewodu pokarmowego, takie jak biegunka, złe samopoczucie, wymioty, wiatry, zaparcia. Często (może dotyczyć do 1 na 10 pacjentów): wrzód przewodu pokarmowego z perforacją lub bez perforacji; zapalenie jelita i zaostrzenie zapalenia jelita grubego (zapalenie okrężnicy) i przewodu pokarmowego (choroba Leśniowskiego-Crohna) oraz powikłania uchyłków jelita grubego (perforacja lub przetoka); mikroskopijne krwawienia z jelita, które mogą powodować niedokrwistość; Owrzodzenia i stany zapalne jamy ustnej; ból głowy, senność, zawroty głowy pochodzenia błędnikowego, zmęczenie, pobudzenie, bezsenność i drażliwość. Niezbyt często (może dotyczyć do 1 na 100 pacjentów): zapalenie błony śluzowej żołądka; choroby dotyczące nerek, w tym rozwój obrzęku, zapalenie nerek i niewydolność nerek; katar, astma; wysypka, zwiększona wrażliwość skóry na słońce; reakcja nadwrażliwości, taka jak pokrzywka, świąd. Rzadko (może dotyczyć do 1 na 1000 pacjentów): depresja, stany splątania, omamy; zespół tocznia rumieniowatego; zwiększenie stężenia azotu mocznikowego we krwi i innych enzymów wątrobowych, zmniejszenie wartości hemoglobiny i hematokrytu, zahamowanie agregacji płytek krwi i wydłużenie czasu krwawienia, zmniejszenie stężenia wapnia w surowicy i zwiększenie stężenia kwasu moczowego w surowicy. Bardzo rzadko (może dotyczyć do 1 na 10 000 pacjentów): nieprzyjemne uczucie bicia serca, niewydolność serca lub zawał serca lub wysokie ciśnienie krwi; zaburzenia powstawania krwinek (z objawami takimi jak: gorączka, ból gardła, powierzchniowe owrzodzenia jamy ustnej, objawy grypopodobne, silne zmęczenie, krwawienia z nosa i skóry); dzwonienie lub brzęczenie w uszach; zapalenie przełyku lub trzustki; zwężenie jelita; uszkodzenie wątroby powodujące żółtawe przebarwienie skóry lub białkówek oczu oraz zatrzymanie płynów w organizmie; zapalenie błony mózgowej (bez zakażenia bakteryjnego); uszkodzenie tkanki nerek; łysienie; reakcje psychotyczne; zapalenie naczyń krwionośnych; ibuprofen może maskować objawy zakażenia, nasilenie zakażenia lub powikłania zakażenia. Jeśli pacjent zażywa ten lek w czasie zakażenia, a objawy zakażenia utrzymują się lub nasilają, należy niezwłocznie skonsultować się z lekarzem. Częstość nieznana (częstość nie może być oszacowana na podstawie dostępnych danych): mrowienie rąk i stóp; niepokój; osłabiony słuch; ogólne złe samopoczucie; zapalenie nerwu wzrokowego, które może powodować zaburzenia widzenia; mała liczba neutrofilii (rodzaj białych krwinek).

Stosowanie innych leków

Należy powiedzieć lekarzowi lub farmaceucie o wszystkich lekach stosowanych obecnie lub ostatnio, a także o lekach, które pacjent planuje stosować. W szczególności należy poinformować lekarza, jeśli pacjent stosuje: leki o działaniu przeciwzakrzepowym (takie jak rozrzedzające krew/zapobiegające powstawaniu zakrzepów, takie jak kwas acetylosalicylowy, warfaryna, tyklopidyna); leki obniżające ciśnienie krwi (inhibitory ACE, takie jak kaptopryl, leki beta-adrenolityczne, takie jak leki zawierające atenolol, leki będące antagonistami receptora angiotensyny II, takie jak losartan); inne leki z grupy NLPZ lub kwas acetylosalicylowy, ponieważ leki te mogą zwiększać ryzyko wystąpienia wrzodów trawiennych lub krwawienia z przewodu pokarmowego; metotreksat (stosowany w leczeniu raka i chorób autoimmunologicznych); digoksyna (stosowana w leczeniu różnych chorób serca); fenytoina (stosowana w zapobieganiu występowania napadów padaczkowych); lit (stosowany w leczeniu depresji i manii); leki moczopędne oszczędzające potas, ponieważ może to prowadzić do hiperkaliemii (zwiększonego stężenia potasu we krwi); cholestyramina (stosowana w leczeniu zwiększonego stężenia cholesterolu); aminoglikozydy (leki przeciw niektórym rodzajom bakterii); SSRI (leki o działaniu przeciwdepresyjnym), takie jak paroksetyna, sertralina, cytalopram; moklobemid (RIMA - lek stosowany w leczeniu depresji lub fobii społecznej); cyklosporyna, takrolimus (w celu obniżenia odporności po przeszczepieniu narządu); zydowudyna (stosowana w leczeniu pacjentów zakażonych wirusem HIV); rytonawir (stosowany w leczeniu pacjentów zakażonych wirusem HIV); mifepryston; probenecyd lub sulfinpyrazon (w leczeniu dny moczanowej); antybiotyki chinolonowe, ponieważ może być zwiększone ryzyko wystąpienia drgawek; pochodne sulfonylomocznika (w leczeniu cukrzycy typu 2); kortykosteroidy (stosowane w stanach zapalnych); bisfosfonianów (stosowanych w osteoporozie, chorobie Pageta oraz w celu zmniejszenia zwiększonego stężenia wapnia we krwi); okspentyfilina (pentoksyfilina) (stosowana w leczeniu chorób krążenia w tętnicach nóg lub rąk); baklofen (lek zwiotczający mięśnie); inhibitory CYP2C9, ponieważ jednoczesne podawanie ibuprofenu z inhibitorami CYP2C9 (worykonazol, flukonazol) może zwiększać ekspozycję na ibuprofen (substrat CYP2C9).

Ciąża i karmienie piersią

Jeśli pacjentka jest w ciąży lub karmi piersią, przypuszcza że może być w ciąży lub gdy planuje mieć dziecko, powinna poradzić się lekarza lub farmaceuty przed zastosowaniem tego leku. Nie należy stosować leku u kobiet w ciąży. Decyzję o stosowaniu leku w okresie karmienia piersią podejmuje lekarz. Ibuprofen może w niewielkich ilościach przenikać do mleka matek karmiących. W przypadku krótkotrwałego przyjmowania ibuprofenu w dawkach zalecanych, szkodliwy wpływ na niemowlęta wydaje się mało prawdopodobny. Nie stosować leku Inflanor Max w ostatnich trzech miesiącach ciąży, ponieważ może on zaszkodzić nienarodzonemu dziecku lub być przyczyną problemów podczas porodu. W ciągu pierwszych 6 miesięcy ciąży nie należy stosować leku Inflanor Max, chyba że lekarz uzna użycie go za bezwzględnie konieczne. Jeśli konieczne jest leczenie w tym okresie lub podczas starań o zajście w ciążę, należy zastosować jak najmniejszą dawkę przez możliwie najkrótszy czas. Od 20. tygodnia ciąży lek Inflanor Max może skutkować zaburzeniami czynności nerek u nienarodzonego dziecka, jeśli jest przyjmowany dłużej niż kilka dni. Może to prowadzić do niskiego poziomu płynu owodniowego otaczającego dziecko (małowodzie) lub zwężenia naczynia krwionośnego (przewodu tętniczego) w sercu dziecka. Jeśli wymagane jest leczenie przez okres dłuższy niż kilka dni, lekarz może zalecić dodatkowe monitorowanie. Ibuprofen przenika do mleka kobiet karmiących piersią, ale nie jest prawdopodobne, aby miał wpływ na dziecko karmione piersią, gdy jest stosowany w leczeniu krótkotrwałym. Jeśli jednak zalecane jest dłuższe leczenie, należy rozważyć wczesne zakończenie karmienia piersią.

Stosowanie u dzieci i młodzieży

Nie stosować leku Inflanor Max u dzieci poniżej 40 kg masy ciała (w wieku poniżej 12 lat).

Ostrzeżenia i środki ostrożności

To jest lek. Dla bezpieczeństwa stosuj go zgodnie z ulotką dołączoną do opakowania i tylko wtedy, gdy jest to konieczne. W przypadku wątpliwości skonsultuj się z lekarzem lub farmaceutą. Przed rozpoczęciem stosowania leku należy poinformować lekarza, jeśli pacjent: ma zaburzenia czynności nerek lub wątroby; ma astmę; ma katar sienny, polipy nosa lub przewlekłe, obturacyjne choroby układu oddechowego, ze względu na zwiększone ryzyko reakcji alergicznych; przyjmuje również leki, które mogą zwiększać ryzyko owrzodzenia lub krwawienia; ma choroby serca, takie jak niewydolność serca, dusznica bolesna (ból w klatce piersiowej), pacjent miał atak serca, operację pomostowania, występuje u pacjenta choroba tętnic obwodowych (słabe krążenie krwi w rękach, nogach lub stopach z powodu zwężenia lub zablokowania tętnic) lub jeśli pacjent przeszedł jakikolwiek udar (w tym mini udar lub przemijający atak niedokrwienny); ma nadciśnienie tętnicze, cukrzycę, występuje u niego zwiększone stężenie cholesterolu, w rodzinie pacjenta występowała choroba serca lub udar, lub jeśli pacjent pali tytoń; ma toczeń rumieniowaty układowy (zaburzenie układu odpornościowego) lub mieszana choroba tkanki łącznej (ryzyko aseptycznego zapalenia opon mózgowo-rdzeniowych); ma chorobę wrzodową przewodu pokarmowego, taką jak choroba Leśniowskiego-Crohna lub wrzodziejące zapalenie jelita grubego; ma problem z prawidłowym mechanizmem krzepnięcia krwi; był ostatnio poddany rozległemu zabiegowi chirurgicznemu; jest w ciąży, karmi piersią; ma zakażenie. Wrzody, perforacja i krwawienie w żołądku lub jelitach Krwawienie, owrzodzenie lub perforacja żołądka lub jelit mogą wystąpić bez żadnych objawów ostrzegawczych, nawet u pacjentów, którzy nigdy wcześniej nie mieli takich problemów. Może to zagrażać życiu. Pacjenci w podeszłym wieku Pacjenci w podeszłym wieku powinni być świadomi zwiększonego ryzyka występowania u nich działań niepożądanych, zwłaszcza krwawień z przewodu pokarmowego oraz perforacji, które mogą prowadzić do zgonu. Zakażenia: Zakażenia Inflanor Max może ukryć objawy zakażenia, takie jak gorączka i ból. W związku z tym Inflanor Max może opóźnić zastosowanie odpowiedniego leczenia zakażenia, a w konsekwencji prowadzić do zwiększonego ryzyka powikłań. Zaobserwowano to w przebiegu wywołanego przez bakterie zapalenia płuc i bakteryjnych zakażeń skóry związanych z ospą wietrzną. Jeśli pacjent przyjmuje ten lek podczas występującego zakażenia, a objawy zakażenia utrzymują się lub nasilają, należy natychmiast skonsultować się z lekarzem. Lek zawiera mniej niż 1 mmol sodu (23 mg) na tabletkę, to znaczy lek uznaje się "wolny od sodu". Lek należy przechowywać w miejscu niewidocznym i niedostępnym dla dzieci.

Producent

Zentiva, k.s.
U Kabelovny 130 102 37 Prague 10 (Republika Czeska)